Skip to main content

Bodybuildster Marian de Graaf bijna bij de professionals, maar leeft nu al als topsporter

“Het was heel close, volgend jaar probeer ik het gewoon nog eens!”



Bodybuildster Marian de Graaf bijna bij de professionals, maar leeft nu al als topsporter
Marian de Graaf, inmiddels is ze een bekend bodybuildster in Fijnaart. Mensen herkennen haar en vragen haar naar haar verhalen. “Erg leuk om zo mee te maken”, vindt Marian. “Ik merkte dat de artikelen in Fijnaart Lokaal waarin ik over mijn sport vertel ook wel aansloegen.” Het is inmiddels traditie geworden, voor het derde jaar op rij vertelt Marian hoe haar bodybuildjaar is verlopen. Wat heeft ze meegemaakt? Waren er moeilijke momenten? En niet geheel onbelangrijk, heeft ze prijzen gewonnen in 2023?

Tijdens een wedstrijd in december 2022 werd Marian nog derde op het onderdeel pro-qualifier. “Ik heb het jaar daardoor mooi kunnen afsluiten. In januari hebben we een planning gemaakt. Wat wil ik dit jaar bereiken en wat moet ik hier voor gaan doen? Dit hebben we opgeschreven”, legt Marian uit. Volgens de regels van de bond voor het bodybuilden (NPC IFBB) moet je, om mee te mogen doen aan een pro-qualifier wedstrijd, je ieder kalenderjaar eerst opnieuw plaatsen middels een topvijf-notering op een regionale wedstrijd. “Zo`n pro-qualifier is het hoogst haalbare in de amateurklasse. Hier kun je ook een licentie winnen om door te gaan als professional. Dit is wel moeilijk, want je moet dan ook nog overall-winnaar worden. Dit betekent dus de winnaar van de nummers 1 van een aantal verschillende klassen samen.”

Kwalificeren

Natuurlijk wilde Marian weer meedoen en zich maar al te graag plaatsen om overall-winnaar te kunnen worden. Om zich te plaatsen koos ze als selectiewedstrijd de Benelux-Cup in maart 2023. “Dit heb ik gedaan omdat het maar 3 maanden na mijn laatste wedstrijd was en ik dus nog redelijk in shape was. Hierdoor kon ik mijn dieetperiode ook wat korter houden.” Zodoende kwam het dat Marian in maart de Womans Physique en de overall won, waardoor ze de titel Miss Benelux kreeg. Toch was dat niet haar doel. “Nee, mijn doel was het behalen van de plaatsing voor de geplande pro-qualifier NPC Euromasters in november dit jaar.”

Op naar Milaan

Dit doel behaalde ze dus en daarom mocht ze in november van dit jaar meedoen aan de wedstrijd die plaatsvond in het Italiaanse Milaan. Waarom precies deze stad? “In Milaan was dit jaar de enige pro-qualifier wedstrijd voor de zogenaamde Mastersgroep. Dit is de groep die bestaat uit atleten van 35 jaar en ouder. Op deze wedstrijd is dan weer een onderverdeling per vijf jaar. Dus 35+, 40+, 45­+ en 50+”, legt Marian uit. Ondanks dat het nog steeds om amateurs gaat moet je je volgens Marian wel echt presenteren als een professional. “Anders maak je geen kans.”

Een strenge dieetperiode

Eenmaal gekwalificeerd en besloten om naar Milaan te gaan moest er natuurlijk gestart worden met een goede en strakke voorbereiding. “Na de wedstrijd in maart ben ik in de zogenaamde bouwfase gegaan. In deze periode probeer ik zoveel mogelijk spiermassa te krijgen en deze te vergroten. Dit gaat in milimeters, en niet in centimeters, wat sommige mensen wel eens denken. Door veel gezond te eten en 6 dagen per week 1,5 tot 2 uur te trainen hoop ik zoveel mogelijk spiermassa te vergroten.” Vanaf 20 september komt daar nog een onderdeel bij, de dieetperiode, oftewel de prep. “Dit houdt in dat ik de dertien weken voorafgaand aan de wedstrijd op dieet ga volgens een strak schema. In de eerste periode wordt er om de twee weken gewogen, gemeten en wordt het eten aangepast. De koolhydraten moeten steeds minder worden.” Op deze manier wordt er naar de zogenaamde podium-shape gewerkt, dus hoe het er uiteindelijk uit moet gaan zien op het podium. De laatste zes weken wordt er dan ook wekelijks gewogen, gemeten en voeding aangepast. Dit om het beste er uit te halen en het beste resultaat te kunnen behalen.

Dicipline

Dat dieten is niet altijd makkelijk, vindt Marian. “Je moet bepaald eten, en vooral alles wat ongezond is, laten staan. Ik kan in die dertien weken niet zomaar iets pakken waar ik zin in heb. In die dertien weken is het essensieel wat ik eet en hoe laat ik eet. Het maakt niet uit waar ik heen ga, ik neem altijd mijn eigen eten mee.” Ondanks dit strenge dieet is het wel vol te houden. “Ik doe dit inmiddels al 5 jaar. Ik ben daarom nu wel gewend aan bepaalde voedingspatronen. Wat ook erg helpt is, dat als ik bijvoorbeeld met mijn man naar de Family in Fijnaart ga, ik daar ook mijn eigen eten kan meenemen. Ze bereiden het daar zelfs helemaal voor me, leggen het mooi op een bord, zo hou je het ook leuker.” Dicipline is belangrijk in deze sport, vindt ook Marian. “Ik heb een doelstelling, de wedstrijd. Om die wedstrijd te halen moet ik me aan bepaalde voorwaarden houden. Op deze manier, door hier aan te blijven denken, lukt het me om de periode door te komen. Soms is het wel even lastig en denk ik ook "Waarom doe ik dit mezelf aan?" maar dan denk ik weer aan de doelstelling en zet ik me er overheen.” Ook haar man Aad is een belangrijke steun. “Hij support me altijd en overal in. Dat is erg fijn. Hij probeert ook met alles rekening te houden. Ik probeer dat ook andersom te doen. Ik kook in mijn dieetperiode bijvoorbeeld gewoon voor hem. Hij mag gewoon kiezen waar hij trek in heeft bijvoorbeeld.”

Het wedstrijdweekend

Na die dertien weken vol voorbereiden is het dan zover, de wedstrijd. In het weekend van 17, 18 en 19 november 2023 was de wedstrijd waar Marian het hele jaar naar uit heeft gekeken. “Op donderdag 16 november zijn we naar Milaan gevlogen. De volgende dag was de weight-in. Dit is de officiële registratie; hier word je gewogen en gemeten, dit alles om te controleren of je in de juiste klasse bent geplaatst. Als alles akkoord is krijg je je stage-nummer en krijg je ook de tijden bruining, haar en make-up. Ook kun je een fotograaf boeken die stage-foto`s van je kan maken en is het een mooi moment om andere atleten te ontmoeten”, vertelt Marian.

Zaterdag was het de beurt aan de mannen. Zij hadden die dag hun wedstrijd. Op deze dag hadden de vrouwen dus een rustdag. “Het is belangrijk om dan ook je rust te nemen. We zijn wel even de stad in geweest, hebben wat gewandeld in het frisse najaarszonnetje, maar verder veel rust genomen.” Op zondag was het dan de beurt aan Marian en de andere vrouwen om te schitteren op het hoogste amateurpodium in de bodybuildsport.

De wedstrijd

De dag van de wedstrijd begint bij de kapper en make-up. “Je wilt er natuurlijk op je mooist uitzien, dus een bezoekje is zeker goed en ook erg leuk. Daarna ga je backstage en moet je wachten tot je aan de beurt bent om het podium op te gaan voor je showtimemoment. Backstage kun je ontspannen op een eigen meegenomen (lucht)bedje en moet je ervoor zorgen dat je tijdig eet. Ja, ook tijdens de wedstrijd geldt dat strenge dieetschema nog. Een half uur voor je op mag ga je je spieren opwarmen, oftewel oppompen. Je wilt natuurlijk laten zien wat je hebt opgebouwd qua spiermassa en je beste fysieke kant presenteren.” Aad, de man van Marian is er uiteraard ook bij ter ondersteuning. Hij controleert de shape, assisteert bij het opwarmen en kijkt natuurlijk in de zaal mee naar de performance.

Showtime

Dan is het zover, showtime! Tijdens de eerste ronde moet Marian zich presenteren. In 30 seconden moet ze door middel van eigen gekozen poses haar beste kanten laten zien. Deze ronde is meteen ook de belangrijkste, want dit is voor de jury de eerste indruk en legt al een basis voor plaatsing voor een volgende ronde. “De tweede ronde is de vergelijkingsronde. Hier ga je met meerdere atleten uit jouw klasse het podium op. Hier gaat de jury dan kijken of de bepalingen voor plaatsing uit de eerste ronde nog steeds overeenkomen of dat er aanpassingen aangebracht worden. Deze ronde bestaat uit verplichte poses. Deze moeten correct worden uitgevoerd, anders krijg je minpunten.”

Een ontspannen finaleronde

Na deze twee rondes is het tijd voor de derde en tevens finaleronde. Deze is voor de meeste atleten de favoriet. “Dit komt omdat dit de ronde is waar de top vijf van de atleten een vrije pose routine mag doen op muziek. Deze ronde duurt 1 minuut en alle poses en de muziek zijn op eigen keuze van de atleet. Het is een ontspannen ronde waarin we genieten van ons eigen moment op het podium.”

Na alle podiumperformances is het tijd voor de prijsuitreiking. Dit is voor de atleten natuurlijk het spannendste moment. Ze staan allemaal op het podium. Voor de plaatsingen onder de top vijf krijgt iedereen tegelijk een medaille en wordt de ranking niet apart benoemd. “Vanaf de top vijf wordt het echter wel heel spannend: je moet afwachten wanneer je nummer en naam genoemd worden. Ik werd als laatste genoemd, dat betekende dat ik nummer 1 was en dus gewonnen had! Leuk feitje, ik ben slechthorend, maar ik kon mijn man Aad duidelijk horen in de zaal”, zegt Marian lachend.

Natuurlijk waren Marian en Aad al supertrots op deze overwinning, maar de strijd was nog niet gestreden. “Ik moest nogmaals het podium op. Dit keer om te vergelijken met een nummer 1 uit een andere klasse. Deze vergelijking is voor de zogenaamde 'overall' en als je deze wint krijg je de pro-licentie.” Zoals eerder gezegd is de pro-licentie de stap van amateur naar professional league. Als je daar in de top vijf eindigt krijg je ook een geldprijs. Die echter niet in verhouding staat tot de kosten die je maakt tijdens het beoefenen van deze sport. “Een dure hobby dus”, aldus Marian.

Spannend tot het eind

Het bleef nog even spannend of Marian die pro-licentie zou krijgen. De jury discussieerde namelijk lang en had moeite met het nemen van een beslissing. De jury bestaat uit een oneven aantal personen. Een hoofdjurylid en daarnaast nog een aantal juryleden. “Een even deel van die juryleden was voor mij, het andere deel was voor mijn Italiaanse tegenstander. Uiteindelijk koos de hoofdjury voor de Italiaanse dame.” Helaas geen pro-licentie voor Marian dus. “Helaas, maar toch ben ik erg trots op wat ik heb mogen bereiken dit jaar, en volgend jaar probeer ik het gewoon weer opnieuw.”

Advertenties