Luuk Frijters overstijgt zand en zichzelf

Het regende en waaide. Toch was niet Ger Tegelaar de organisator maar Olaf Roks. Naast overvloedige regen en harde wind had Olaf ook zand geregeld. De fairways waren in het kader van het jaarlijkse winteronderhoud daags tevoren overdekt met zand, dikke lagen zand. Bovendien bleken waterpartijen aanwezig, veel en grote waterpartijen. Wind, regen, zand, water; wat een bende op Bentwoud. Weer zo’n dag waarop de golfmannen zich onderscheiden van de golfjongens.

Het is druk in de top van het klassement. In deze fase zijn er maar liefst 6 titelkandidaten op korte puntenafstand van elkaar! Toon Nuiten behoort uiteraard wederom niet tot deze zes. Toon Nuiten wordt namelijk nimmer Fendertsman van het jaar. Olaf Roks had tijdens de vorige wedstrijd in Goes goed opgelet. Niet op het golfspel maar op de organisator/organisatie van de golfdag. Olaf weet nu precies hoe het niet moet Robert. Dus Olaf schreef vooraf een lange en duidelijke mail over hoe de dag eruit zou gaan zien, inclusief de holes voor de Neary, Leary en Longest. Olaf had zich verdiept in de plaatselijke regels en deze voorafgaand aan de wedstrijd aan eenieder duidelijk gecommuniceerd: in verband met het zand mocht men plaatsen. Behalve Pascal en Ger, die hadden namelijk in Goes al geplaatst. En Olaf had in de goed betaalde tijd van de baas op kantoor nette lotingbriefjes gemaakt. Met de woorden van Lao-Tse (u weet nog wel beste lezer, dé Chinese wijsgeer die echter al tot stof was vergaan voordat het golfspel in Schotland ontstond): “Pak het moeilijke aan als het nog makkelijk is”.

De meeste titeldromen zijn bedrog

Op de laatste plaats treft uw razende reporter Wim van Alphen aan. Voor de wedstrijd nog de nummer 2 in het algemeen klassement. Met nog één wedstrijd te gaan rest Wim geen andere keus dan de komende weken elke avond voor het slapen gaan op zijn blote knieën tot onze lieve heer te bidden om hernieuwde golfvaardigheden.

Gastspeler Peter van der Eijk weet hoe het hoort: eindigen als een-na-laatste. Levert geen eervolle vermelding in deze krant op maar wel een volgende uitnodiging als gastspeler.

Eveneens in de catacomben van deze wedstrijduitslag vinden we titelkandidaat Pascal Kreeft. Voor de wedstrijd nog nummer 3 in het klassement, na Bentwoud gezakt naar de 5^e plaats. Net als Wim heeft ook Pascal nog maar één strohalm om zich aan vast te grijpen.

Over Ben Vos is uw razende reporter net zo kort als Ben zelf is: Ben baalt op Bentwoud.

Pensionado Ger Tegelaar is met zijn hoofd in het zonnige, warme en winterse Spanje en niet bezig met het zand op Bentwoud. Reist Ger begin december samen met Sint Nicolaas af naar het Iberisch schiereiland?

De Bentwoudse slachting onder titelkandidaten blijkt wreed en omvangrijk. Robby Haverkamp haakt af, zelfs zijn Stanleymes kan geen redding meer brengen.

Op de achtste plaats vindt uw razende reporter Toon Nuiten. Toon had op zijn gebruikelijke wijze voorafgaand aan de wedstrijd iedere Fendertsman herhaaldelijk -om maar niet te zeggen tot vervelens toe- laten weten dat hij de vorige wedstrijd op Bentwoud had gewonnen. Reeds na circa vier holes bleek herhaling er -gelukkig- niet in te zitten. Op hole vijf noteerde uw reporter het inmiddels bedachte excuus: het padellen met zoon Kris afgelopen maandag brak hem vandaag op. Lao-Tse zou bij leven het hoofd meewarig schudden: “De grootste openbaring is de stilte”. Toon sloeg wel de Leary, helaas...

Zand erover

Ook gastspeler Mario Sonneveld behoudt zijn kansen op een vervolguitnodiging met een nette doch bescheiden 7^e plaats. De positieve bijdrage van Mario aan de Fendertsmannen werd pas een dag of wat later duidelijk!

Dankzij de invallen bij Frits van Eerd cum suis lijkt Arjan Leijten van de FIOD-radar verdwenen. Dat lucht hem klaarblijkelijk op. Arjan nestelde zich tegen de top vijf aan. Relax Arjan; Frits houdt de inspecteurs nog wel een tijd van je af hoor.

Met de vijfde plaats doet Rene Consenheim goede zaken in het algemeen klassement door zijn polepositie verder te verstevigen. Waar de FIOD mogelijkerwijs aandacht heeft voor een niet nader te noemen Fendertsman, heeft de cryptowereld in toenemende aandacht voor René: gaat achter deze sympathieke import-Fendertsman wellicht Satoshi Nakamoto schuil? Inclusief het bezit van de USB-stick met 1 miljoen bitcoins die Satoshi in 2009 vergaarde? Dan zou die felbegeerde Mercedes SL560 toch niet zo’n groot probleem moeten zijn voor René...

Organisator Olaf liet zich niet afleiden door het magere spel van flightgenoten Ben en Toon en pakte met 29 punten (hadden er naar eigen zeggen zeker 35 kunnen zijn als hij niet op twee holes twee ballen kwijtraakte) de vierde plaats.

Martin van Diepen schoof met zijn derde plaats eveneens drie plaatsen op in het algemeen klassement naar positie 4. Bepaald niet kansloos voor de titel der titels, de zaligmakende begerenswaardige Fendertsman van het Jaar. Voor de statistici onder u: nog nimmer werd de titel Fendertsman van het Jaar gewonnen door een speler met een handicap lager dan 20. Terwijl Martin single-handicapper is.

Dat geldt ook voor Peter Rutters. Met zijn 2^e plaats en wederom bonuspunten voor de Neary en de Longest steeg ook Peter met drie plaatsen in het algemeen klassement naar nummer 2! En wederom sloeg Peter weer een birdie waarover hij tijdens de autorit terug naar Fijnaart wederom zijn medepassagiers Ben en Peter uitgebreid moest vertellen. “Als je goed naar de staart van de kikker kijkt, zie je dat hij er geen heeft (Lao-Tse)”.

En dan, de man die zich niet van de wijs liet brengen door het vele zand over de baan! Die de gedimpelde bal met warp speed vanaf en over de zandplaten slaat. De man die de elementen én mentale druk weerstaat: Luuk Frijters! Met ruime afstand op Peter eiste Luuk de gewilde wulpse wisselbeker op. Formidabele prestatie Luuk!