Skip to main content

Onvoorspelbaar

Ter intro



Onvoorspelbaar
Als ik uit het raam kijk, zie ik aan de ene kant donkere wolken en aan de andere kant een voorzichtig zonnetje dat door wat plukjes witte schapenwolkjes heen probeert te komen. Er is geen regen voorspeld, dus ik trek mijn wandelschoenen aan. Bovendien besluit ik om mijn gewone bril om te ruilen voor mijn zonnebril. Een beetje geluk (of zon in dit geval) afdwingen kan geen kwaad, denk ik nog.

Even later blijkt dat Moeder Natuur zich niets aantrekt van een eigenwijze vrouw met zonnebril. De natuur laat zich niet dwingen. Stug loop ik door in het ritme dat gedicteerd wordt door de regendruppels die tegen mijn capuchon aan tikken. Het duurt niet lang voordat mijn zonnebril bezaaid is met kleine en minder kleine waterspatten en ik zie met dat ding evenveel als zonder.

Al lopend kijk ik naar de polderlandschappen en denk onwillekeurig aan een website die ik eerder deze week bezocht. Behalve een beknopte geschiedenis van de polders in en om de Fendert waren er ook overzichtskaarten te vinden. Interessant om te zien hoe bijna 500 jaar geleden alles veranderde en onze polders geleidelijk aan zijn ontstaan.

Ik vond het bijzonder om de kaarten te bekijken en te zien hoe onze leefomgeving in de loop van de tijd is veranderd. En terwijl ik door diezelfde leefomgeving wandel, moet ik denken aan de toekomst. Hoe zou het er over nog eens 500 jaar uitzien hier? Ik kan me er geen voorstelling van maken. Net zoals het weer niet te voorspellen blijkt, geldt dat ook voor de toekomst. De natuur laat zich niet dwingen (zelfs niet wanneer je een zonnebril op zet).

Advertenties