Weer of geen weer, Wouter is de langstlopende bezorger van Fijnaart Lokaal ‘Van een nieuw karretje tot een pannenkoek met spek, ik maak het allemaal mee’
De wijk, met onder andere de Jan Punthof, de Kerkring en de buurt met straatnamen van koninklijke leden, is al jaren de wijk van Wouter. "Mijn zus Lejanne liep hem eerst. Tot ze me een keer vroeg of ik even wilde helpen. We hebben het toen drie jaar samen gedaan. Daarna heb ik de wijk overgenomen. En loop hem nu dus vijf jaar alleen. Hoe hij het volhoudt? “Ieder jaar denk ik wel, nu stop ik er mee. Toch bedenk ik me dan weer dat het maar anderhalf uur werk per week is en je er ook een mooi zakcentje mee verdient.”
Verschillende karretjes
Fijnaart Lokaal rondbrengen gebeurt op verschillende manieren. De een verdeelt de wijk in twee stukken en houdt de kranten gewoon vast en loopt ermee langs de deuren. Weer een ander neemt een rugtas mee of gaat op de fiets en weer anderen gebruiken een kar.
Ook Wouter doet dit laatste en na die jaren zijn er al een paar karretjes doorheen gegaan. “Ik begon met een handige trolley. Licht en makkelijk om mee te rijden. Deze versleet op een gegeven moment. Toen heb ik een nieuwe aangeschaft.” Dit karretje versleet echter ook al snel: “De wielen moest ik aan elkaar binden met tiewraps.
Tijdens een van de bezorgmomenten viel mijn karretje weer uit elkaar, ik heb toen bij mensen om tiewraps gevraagd. Die vertelden dat ze die hadden, maar ze hadden ook een heel nieuwe kar waar ze niks mee deden. Daarom kreeg ik die.” Een goede zet van die mensen, want de kar werkt nog steeds erg goed.
Pannenkoek met spek en kaas
Als je zo lang een wijk loopt, leer je de mensen in je wijk kennen. "Na al die tijd heb ik heel wat meegemaakt in mijn wijk. Er wonen best veel ouderen in mijn wijk, Terwijl ik langs de deuren liep met de nieuwjaarskaartjes sprak ik met een oudere mevrouw. Ze vertelde me dat ze het nog steeds fantastisch vindt om elke week het krantje te lezen en dat dat wel een van haar hoogtepunten in de week is. Zonder het krantje zou ze toch een stuk eenzamer zijn, vertelde ze. Het is leuk om te horen en zien hoe waardevol het krantje nog is voor die mensen.”
Ook gebeuren er originele dingen als je lang bezorgt. “Tijdens het lopen van de nieuwjaarskaartjes kun je fooi krijgen. Ik belde bij iemand aan. De bewoner wilde mij wel fooi geven, maar had geen kleingeld in huis. Echter was er wel iets anders. Er werd gevraagd of ik misschien een pannenkoek met spek en kaas wilde hebben. Deze had ik vriendelijk afgeslagen. Later toch een beetje spijt van”, bedenkt Wouter zich.
Bezorgers gezocht
Hoe lang Wouter nog doorgaat met bezorgen weet hij nog niet precies. “Ik zeg elk jaar wel een keer dat ik stop. 2023 maak ik in ieder geval nog helemaal af. Ik word dit jaar achttien, dus misschien dat ik daarna wel stop om iets anders te gaan doen.”
Na dit artikel ook zin om een wijk te gaan lopen? Of heb je al een wijk, maar wil je graag meer verdienen? Interesse? Mail dan naar
Door Daphne Haverkamp
