Wim en Corry Reijnders-Buckens, 60 jaar in het huwelijk
Een doorsnee maar gelukkig leven
22 en 24 zijn ze, Corry Buckens en Wim Reijnders, wanneer ze in 1962 trouwen. Zestig jaar geleden. Een diamanten huwelijk, reden voor wat extra aandacht dus. Het Diamanten echtpaar is niet onbekend in deze streek. “Wim komt uit Fijnaart en ik uit Oud Gastel,” legt Corry uit. “Ik was negentien en Corry zeventien. Wij hebben elkaar daar leren kennen bij de plaatselijke friettent.” Vertelt Wim verder.
De grote dag
Corry onderbreekt hem “Jij kwam vanuit Roosendaal naar de friettent. Je kon er ook naar de film, dus aan een paar jongens vroeg je of dat ik binnen zat. Daarop vroeg je aan mij of ik naar buiten kwam.” Zo hebben ze kennisgemaakt met elkaar.
Vanaf toen hebben ze hun jonge jaren samen doorgebracht. “Toen hebben we al vrij snel verkering gekregen, dit duurde vijf jaar. Toen ik 24 was heb ik Corry ten huwelijk gevraagd.”
Toen brak 28 november 1962 aan, de trouwdag. “Het was heel mooi, maar ook heel koud. Het vroor namelijk erg hard. Wij zijn Katholiek, dus we trouwde zoals dat vaak gebeurd in het Katholieke geloof.
We gingen eerst naar het gemeentehuis in Oud Gastel om vervolgens naar de kerk te gaan om daar te trouwen,” legt Corry uit. “Na de dienst gingen we naar een zaal voor het trouwfeest met familie en vrienden,” vult Wim aan.
Een doorsnee maar gelukkig leven
Na een paar jaar getrouwd te zijn verwelkomden het paar zoon Reinier die in september 1965 geboren werd. Vijf jaar later in augustus 1970 kwam dochter Linda. “Dan hebben we ook nog drie kleinkinderen. Twee zijn van Linda, een van Reinier. De kleinkinderen zijn 17, 20 en 25. De kinderen en kleinkinderen wonen ook nog in de buurt, wat heel fijn is,” verteld Corry trots.
“Verder hebben wij eigenlijk een heel normaal leven, geen gekke dingen. We hebben veel gewerkt en voor de kinderen gezorgd. Zelf heb ik altijd in de aardappelhandel gewerkt, Corry hielp daarin ook heel veel, maar ze heeft ook heel lang in de rolluikenfabriek in Oud Gastel gewerkt,” vult Wim aan.
“Na ons huwelijk zijn we op de Oude Heijningsedijk nummer 9 gaan wonen. Hier hebben we 54 jaar gewoond. Een mooie plek met veel ruimte. We hadden veel groen, bloemen en dieren zoals geitjes en kippen,” legt Corry uit. “Ook stonden er duivenkooien, want Wim hield graag sierduiven.” De liefde voor dieren en natuur zit er bij het echtpaar goed in. “Het was heerlijk om zo te wonen en voor alles in en om het huis te zorgen,” vindt Corry. “Nu wonen we 6 jaar in de Fazantstraat in Fijnaart. Ook een heel fijne plek dicht bij de kinderen.”
Het geheim
In zestig jaar huwelijk is er natuurlijk veel gebeurd. Wim benoemd nog zijn 63 fijne jaren in het kerkkoor. “Ik kwam er door het geloof, het was een fijne tijd daar.” Verder hebben ze geen specifiek hoogtepunt, buiten de geboorte van de kinderen en kleinkinderen om, die ze kunnen noemen. “We hebben altijd een heel gewoon leven gehad,” legt Corry uit. Wim vult aan “Hard gewerkt, zoals dat vroeger ging.”
Dan is er toch nog die vraag die altijd gesteld wordt bij een lang huwelijk. ‘Wat is het geheim van zolang bij elkaar blijven?’ Wim vertelt “Het is nooit uit geweest tussen ons. Ook niet tijdens de vijf jaar verkering. We zijn altijd samen gebleven. “In een huwelijk is het belangrijk om te geven en nemen. “We werkten altijd samen, we weten niet beter dan dat we bij elkaar zijn,” vind Wim.
Corry vult aan “Je moet elkaar ook wat gunnen. Wim ging bijvoorbeeld elke maandag naar de koorrepetitie. Ik vond dat niet erg, dan kon ik die avond ook even mijn ding doen. Je moet elkaar de vrijheid geven. Des te mooier is het als je dan even later weer samen bent.” Wat het echtpaar wel opmerkt is dat het niet meer vanzelfsprekend is om zolang samen te blijven. “Wel erg jammer, het is toch veel fijner om tot het einde toe samen te zijn.” Vinden ze.
Huwelijksweekend
De vrijdagavond waarop dit interview plaatsvond was de vooravond van een feestweekend. “Op zaterdag houden we een besloten feest voor vrienden en familie in Oudenbosch. En op maandag 28 november, onze trouwdag komt de burgemeester langs. Een hele eer!” Zestig jaar geleden was een prachtige dag, maar wel erg koud. “Dat laatste zal nu niet meer zo zijn, de weersvoorspellingen zijn goed, zelfs met een zonnetje,” oppert Corry. “We maken er een mooi feestweekend van, en als het koud is dansen we ons wel warm,” lacht Wim.
