Muzikaal bezoek in Fijnaart, Willeke Alberti trad op in het Fendertshof

Willeke Alberti, geboren op 3 februari 1945, is een zangeres die zich vooral bezighoudt met het Nederlandstalige levensliedgenre. Ze is als 11-jarig meisje begonnen als actrice in de musical Duel om Barbara. Al snel kwam haar eerste muziekplaatje uit, genaamd ‘Pappie, ik wilde u vragen’. Hierop zong ze een duet met haar vader Willy Alberti. In 1963 kwam haar eerste eigen hit ‘Spiegelbeeld’ uit. En zo was haar glansrijke carrière geboren. Later deed ze in 1994 voor Nederland mee aan het Eurovisie Songfestival in Dublin, Ierland met het nummer ‘Waar is de zon’. Willeke heeft een lange en succesvolle carrière achter de rug. De fans die ze vroeger had heeft ze nu nog steeds. Ze zijn met haar mee gegroeid. Nu Willeke het rustiger aan wil doen heeft ze besloten om daarom wel te blijven optreden in verzorgins- en bejaardenhuizen.

Van documentaire naar Fijnaart

Dit hoorde Anita Aarts, verpleegkundige en regisseur van het Fendertshof. “Ik zat thuis op de bank met mijn man naar de documentaire Spiegelbeeld te kijken, die helemaal over Willeke Alberti gaat, vanaf kindster tot haar afscheid als artiest. In de laatste aflevering vertelde ze dat ze geen grote concerten meer gaf maar nog wel wilde optreden in verzorgings- en bejaardenhuizen”, legt Anita uit. “Ik heb voorheen altijd bij de Zeven Schakels in Zevenbergen gewerkt. Hier heeft Willeke twee keer opgetreden; een keer in De Borgh en een keer bij de opening van de beweegtuin. Ik dacht, hoe mooi zou het zijn als ze ook in het Fendertshof zou kunnen zingen?”. En zodoende was het idee ontstaan om Willeke naar Fijnaart te halen. Anita is met haar werkgevende Jenny gaan praten en vertelde over de documentaire. “Ze vond het een prima idee en gaf mij toestemming om het te gaan regelen.”

Prijskaartje

Anita heeft gebeld naar het management van Willeke, waarna ze gevraagd werd te mailen. “Ik heb meteen gemaild en kreeg een bericht terug dat het idee uitgoeverd kon worden en Willeke dus naar Fijnaart zou komen.” Echter hing er wel een prijskaartje aan van 5500 euro. “Daar schrok ik van, ik dacht, ze zingt enkel nog in verzorgings- en bejaardenhuizen. Waarom is het bedrag dan zo hoog? Bleek dat de zangeres haar vijfkoppige band en achtergrondzangeres mee zou nemen. Voor hen is dit echt hun werk. Zij moeten betaald worden. Daarom is het bedrag zo hoog.” Anita heeft daarom De plus van Surplus gecontacteerd, een stichting die iets extra`s kan bijdragen voor onder andere initiatieven. Zij hebben 2500 euro geschonken.

“Daarna heb ik een crowdfunding gestart. Ik heb hier in het Fendertshof op de ouderwertse manier een doosje neergezet waarin collega`s en bewoners geld konden doneren. Ook heb ik de bakker gevraagd of ze wilden helpen. Zij sponseren niet met geld, maar wilden wel graag iets bijdragen door soezen te regelen voor bij de koffie. Bloemenzaak Marloes heeft bloemen geregeld en het bedrijf waar wij altijd onze bestellingen doen leverde het drinken.” Zo kregen ze in tien dagen al het geld toch nog bij elkaar. Vooral ook omdat er op de laatste dag ineens een anonieme bijdrage van opnieuw 2500 euro binnenkwam. De 5500 euro was dus in minder dan twee weken al gehaald.

Drie keer is scheepsrecht

In juli van dit jaar zou het optreden dan eindelijk plaatsvinden. “Op de ochtend van het optreden werd ik gebeld dat de dochter van Willeke in het ziekenhuis lag en dat het optreden verzet moest worden. Prima, want thuis gaat uiteraard voor, zo roepen wij hier altijd, dus dat geldt ook voor Willeke,” legt Anita uit. Het werd verplaatst naar 31 oktober, maar ook deze dag moest verzet worden in verband met het overlijden van de vrouw van de drummer van Willekes band. “Ik zag toen ook in de media voorbij komen dat het niet zo goed ging met Willeke, dus heb ik naar het management gebeld om te vragen hoe en wat we kunnen doen. Die vertelde dat het inderdaad niet goed ging, maar dat Willeke wel gewoon kwam. Het was ook de wens van Willekes dochter, die begin oktober was overleden, dat haar moeder na haar overlijden gewoon doorging met wat ze altijd al deed. Ze haalt zoveel voldoening uit het zingen. Treur niet te lang en ga door.” Drie keer is scheepsrecht dus, want na twee keer verzetten kon de zangeres dan eindelijk komen.

De grote dag

Op dinsdag 28 november was het dan eindelijk zover. “ 's Morgens ben ik om half elf de soezen gaan halen bij de bakker, de bloemen stonden al klaar en het drinken werd gebracht. Om twaalf uur kwamen de mannen van de band, die hebben in onze theaterzaal alles opgebouwd en zijn daarna nog gezellig een potje gaan biljarten. Een uurtje later kwam Willeke en zijn ze samen gaan lunchen.” Nadat iedereen, zowel de band als Willeke, bewoners en werknemers van het Fendertshof, de lunch op had, kon iedereen naar de theaterzaal voor koffie met een soes. Daarna kwam ook Willeke en heeft ze een uur gezongen.

Een duet met de huismeester

Willeke heeft veel van haar bekende nummers gezongen. “Zo zong ze ‘Ome Jan’, ‘Spiegelbeeld’ en ‘Reisje langs de Rijn’. Ook zong ze een paar nummers van haar vader en met onze huismeester zong ze als laatste nog ‘Samen zijn’. Onze huismeester Johan kwam naar me toe omdat hij wist dat ik contact had met het management van Willeke en vroeg me of ik iets wilde doen.” Hij vroeg of Anita wilde proberen te regelen of hij een duet mocht zingen met de zangeres. Welk nummer dat moest zijn had hij al bedacht: ‘Glimlach van een kind’. Dat duet regelen was zo gedaan. Alleen wilde Willeke het gevraagde nummer van Johan liever niet meer zingen. Ze stelde daarom voor om ‘Samen zijn’ te doen. Dat vond Johan ook een erg mooie optie. Ze hebben nog samen gezeten om de verdeling in het lied te maken wie wat zou zingen. En zo kwam het dat ze het uur samen, in duet, afsloten.” Een erg leuke verrassing voor de bewoners. Johan zingt ook wel eens tijdens de wekelijkse muziekmiddag op vrijdag, dus bewoners wisten wel dat hij kan zingen.

Een grote opkomst

De bewoners waren erg enthousiast over de komst van Willeke. “Sterker nog, ik wist niet dat er die middag een Sinterklaasmiddag gepland stond hier in het Fendertshof en de bewoners dus allemaal naar de Intratuin zouden gaan. Toch hebben alle bewoners ervoor gekozen om naar Willeke te komen.” In het contract werd ook aangegeven dat er maximaal tweehonderd man binnen mocht. Het Fendertshof heeft daarom de keuze gemaakt dat alleen bewoners en het personeel dat op die dag werkte aanwezig konden zijn. Er kwamen zo`n honderd mensen naar het optreden. “Een hele grote opkomst dus, waar ik erg blij mee ben.”

Voor iedereen de aandacht

Voor veel bewoners was het wel emotioneel. Dit omdat ze Willeke natuurlijk al van vroeger kenden en als zij dan ineens voor hen staat te zingen maakt dat toch iets los. “Dat was erg mooi om te zien. Willeke wilde ook zoveel mogelijk tussen het publiek zingen. Dus zo min mogelijk tafels, zodat ze ook tussen het publiek kon. Zo heeft ze elke bewoner de hand geschud en de aandacht kunnen geven.” Ze houdt van het contact maken met de bewoners, iets wat de zangeres erg belangrijk vindt. En zo bleek ook. Bijzondere momenten waren er zeker. “Het Limburgse volkslied werd gezongen door een van onze bewoners. Willeke vond dit prachtig en was sprakeloos. Ook hebben we de polonaise gelopen en natuurlijk was het duet met onze huismeester echt de kers op de taart. Dit was ook echt een verrassing voor iedereen. Ik had niks gezegd en dat verrassingseffect maakte het zo speciaal.”

Na deze prachtige ervaring denkt Anita alvast na over wat de volgende stap wordt. “Ik zat bijvoorbeeld te denken aan André van Duin. Dat is toch wel een artiest waar onze bewoners veel mee hebben, dus wie weet ga ik daar in de toekomst nog eens contact mee leggen om hem hier te laten optreden.”